هر لایه نیم رخ خاک، لایه خاک نامیده می‌شود. این لایه‌ها با حروف از هم مشخص می‌شوند. لایه A.، لایه بالایی و نزدیک‌ترین لایه به سطح است. شما می‌توانید این لایه را همان خاک سطحی در نظر بگیرید. به این ترتیب حرف A. که در رأس حروف الفبا است به لایه سطحی اطلاق می‌شود. هنگامی که به لایه‌های عمیق‌تر نیمرخ خاک حرکت می‌کنید، به لایه‌های B. و C. می‌رسید. به طور کلی سه لایه اصلی داریم و بقیه لایه‌ها فرعی محسوب می‌شوند. لایه R. نیز لایه سنگ بستر است.

خاک پیت: رنگ آن تیره، مواد آلی آن زیاد و قدرت نگهداری آب در آن‌ها بالا است.

خاک شنی: خاکی سبک است که رطوبت در آن به فوریت از بین می‌رود، آب اضافی خاک در آن به راحتی خارج می‌گردد، کارکردن در آن آسان است، اما حاصلخیزی بسیار کمی دارد.

خاک لای: مواد غذایی فراوان دارد، و بین خاک‌های رسی و آلی است. قدرت نگهداری آب در آن زیاد است و به راحتی کلوخه‌ای می‌گردد.

خاک گچی: رنگ آن پریده استف رگه‌های سفید در ان مشخص، کمی سفت است و زهکشی در آن تقریبا صورت می‌گیرد.

خاک رسی: خاک سنگین، کار کردن در آن مشکل، مواد غذایی در آن فراوان، و زهکشی در آن به کندی صورت می‌گیرد.